Blauw

Door: Maddie

02 Mei 2010 | Thailand, Ban Khao Lak

Vraag me niet waarom, maar ik heb kennelijk een talent om af en toe in de vreemdste situaties terecht te komen. Voorbeeld? Ik woon in Thailand, douche met een emmer (tuinslang overleden) en heb een rode kat, genaamd Blauw, die met 4 kittens ín mijn bankstel woont. Ik herhaal, IN mijn bankstel.

Ik kan het allemaal uitleggen. Ten eerste moet je natuurlijk een beetje vreemd aangelegd zijn om een kat in je bankstel te krijgen, het is niet allemaal puur toeval. Ik schreef al eerder over de kat, ze woonde in, om en rond kantoor en vanaf het eerste moment dat ik haar zag was het liefde. Echte onvervalste liefde, zoals ik die wel vaker kan hebben, maar goed. In dit geval was het wederzijds, niet perse door mij, maar omdat het echt het allerliefstesnoezepoekelepluizigstesnuffigekoediekoediemauwmauwkatje van de hele wereld is. En ze werd dus, in de afgelopen 8 (!) weken dat ik hier nu ben, steeds dikker en dikker en dikker totdat ze afgelopen dinsdag op ontploffen stond.

Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw Mauw!!
‘Heb je honger poes?’
Mauw Mauw Mauw!
-Eet 3 happen-
Mauw Mauw Mauw!
-rent heen en weer-
‘Wat is er dan kleine poes?’
Mauw Mauw Mauw!!!!
-rent naar de dieseldampige werkplaats, gaat onder een kast liggen op de beoliede vloer-
Mauw Mauw Mauw!!!!!!
‘Ah nee kom op nou niet hier gek!’

Als in een echte ER situatie pakte ik, cool als George Clooney, een kartonnen doos, riep de kat en haastte mij naar mijn kantoor. Kat hobbelt met geknepen billetjes achter me aan (vond de betonnen vloer toch ook niet zo’n goed idee waarschijnlijk) en op het moment dat ik haar in de doos leg komt er een klein hoofdje uit haar.. uit haar… nouja uit haar! Eerste baby eruit, ik als trotse opoe met een brok in mijn keel constateren dat alles erop en eraan zit! Aaah! En het piept! Als een klein kuikentje!

De mensen die op Facebook waren, wachtten en leefden live met me mee op de volgende baby’s, want tja ik zat gewoon aan mijn bureau met mijn adrenalinehoofd dus moest toch aan iemand de informatie kwijt. Behalve Thip is er niemand op kantoor die van katten houdt. Enfin, na bijna 2 uur was het gedaan en lagen er 4 droog gelikte minuscule schepseltjes naast een uitgeleefde mamapoes in een doos. En toen begon mijn dilemma.

Thailand in het algemeen heeft nogal veel katten. En honden. En dan bedoel ik heel veel. Mensen willen wel een kat, maar laten hem/haar niet altijd helpen en ook zwerfkatten worden niet ‘gereguleerd’ of naar asiels gebracht. Vandaar dat Billy, de grijze zwerfkater, overal in een straal van een paar kilometer significant de vader is van kleine katjes. Significant omdat ze allemaal grijs zijn. Thip heeft nu 2 nestjes, waarvan 1 nestje ook 3 grijs gestreepte kittens bevat. Blauw heeft 3 rode kittens en 1 zwart/witte, met grijs gestreepte voorpootjes! En ook naast kantoor, waar 2 families wonen die op kantoor werken, lagen 2 nestjes grijze kittens. Die er echt heel slecht uitzagen en totaal verwilderd waren. De mensen gaven ze wel eten af en toe (rijst met tofu….), maar vorige week toen ik ging kijken was alles weg. Twee nestjes helemaal verdwenen en twee moederpoezen die miauwend rondliepen, op zoek naar hun baby’s. De tofuvoerende mensen vonden het dus genoeg en hebben zich van de kittens ontdaan. En toen ik daar achter kwam, kreeg ik een soort paniekje. ‘Mijn’ kat is ook een zwerfkat, ze woont wel bij kantoor, maar ze is van niemand en vangt dus haar eigen eten en krijgt rijst met tofu. Als ze kindjes zou gaan krijgen, zou ze toch ergens buiten moeten gaan liggen met ze, om niet opgesloten te worden ’s nachts. Als ze dan bij die mensen zou liggen, zou haar en haar kittens hetzelfde lot wachten als die andere griebels, die waarschijnlijk ergens in het mangrovebos gedumpt zijn, dood of levend.

En dan kom je op zo’n moment waar je hart en je verstand een klein ruzietje krijgen.
‘Ah nee! Niet mijn kittens doodmaken!’
-‘laat het toch gaan, het is niet jouw kat, niet jouw probleem’
‘Ja maar, ze is zo lief!’
-‘ja ze is lief, maar je bent hier nog maar 2 weken dus wat kan je eraan doen, wil je dat beest dan mee naar huis nemen?’
‘Ouh ja goed idee!’
-‘slecht idee…’
‘Ja maar… ja maar… aaarrggghh’

Sommige mensen adopteren een olifant, ik heb dus nu een kat geadopteerd. Aan het eind van de middag heb ik de kartonnen doos met kat en kittens erin dichtgeplakt, ben achterin de pick-up gaan zitten en heb ze mee naar huis genomen. Niet helemaal ideaal, zo vlak na de bevalling, maar het was kiezen tussen 2 kwaden. Of ik haal haar uit haar vertrouwde omgeving, of ik leg haar buiten neer en laat haar rijst met tofu eten en de hele dag voor haar hoofd getrapt worden door de kantoorkinderen. Het werd dus het eerste en na een dagje wennen in huis is ze helemaal goed, loopt buiten rond, komt rennend terug als je roept of zwaait en is een heel erg goede mama voor de kittens, die ik echt met de dag groter zie worden. En ze is zo lief.. komt ’s morgens bij me in bed liggen, loopt nog steeds achter me aan en kan uren knuffelen. –zucht-.

Ik heb hiermee wel mijn eigen belofte verbroken. Die belofte aan mezelf was ‘Ik Neem Nooit Maar Dan Ook Nooit Meer Een Kat’. Voorlopig niet tenminste. Voor de mensen die me nog niet zo lang kennen, er was eens een dag in een vorig leven, waarop ik 4 katten had. Brem, Kimi, Ziggy en Mauser. Ja, geen grapje, vier. Het begon met 2, toen ik op 19-jarige leeftijd een burgerlijk jaar had, samenwoonde en dacht ‘ik wil een kat’. Uiteindelijk kwam ik thuis met twee katten. Twee verschrikkelijk lieve katten. Ik hield die burgerlijkheid niet lang vol en verhuisde voor een poosje met katten en al naar het huis van vriendin E. (mijn papa is helaas allergisch), waarna ik vervolgens samen ging wonen met R., die zelf twee katten had. Weer een jaar later (ik ben dan 21) verhuist R. naar California, gaan Ziggy en Mauser terug naar hun echte mama R. en verhuis ik naar een flat. Maar 2 katten van 5 kilo die altijd buiten spelen in een flat, neen, dat vond ik niet zo’n goed idee en vond met pijn in mijn hart een hele lieve familie met een grote tuin, die mijn katjes wel wilde adopteren. Groot, groot verdriet, maar beter voor de katten.

Kijken jullie ondertussen even mee naar de foto’s?
1: de eerste baby is eruit!
2: twee baby’s!
3: alle baby’s helemaal gezond en Blauw helemaal afgepeigerd
4: de eerste stapjes op de veranda
5: al snel is het goed en ligt ze lekker te pitten voor het huis
6 & 7: ’s morgens zoet bij me in bed
8: ze vindt Thip ook lief
9: kittens in het bankstel
10: eeh.. begrijp je waarom ik de kat niet buiten wilde laten ;-) deze draak van 2 meter liep door de achtertuin..

Wat? Waarom ze Blauw heet? Nou, aangezien ik hier volgende week wegga heeft Thip aangeboden de kat in huis te nemen. Ik vroeg haar dus of ze de kat een naam wilde geven en dat werd ‘Blauw’. Vet! Zei ik, ‘blauw’ means ‘blue’ in Dutch! Ik dacht het is vast een Thaise naam met een mooie betekenis.. ‘yes! Blauw! Colour Blauw! En ze wijst naar de kartonnen doos… Aaaah natuurlijk! De R is een L en de laatste letter spreken ze hier nooit uit, ze bedoelde dus ‘Brown’! Hahaha.. Ik noem het rood, maar zij vindt het bruin.. en nu heet de kat dus Blauw. Ik vond het geweldig en ze luistert ook nog naar haar naam, omdat ik haar altijd roep met ‘Mauw’!

En waarom ze in het bankstel ligt? Nou, aangezien ik Billy ook al eten gaf, is die een dagelijkse bezoeker van mijn huis. En Billy kwam dus even langs, maar de poes was daar waarschijnlijk niet zo blij mee. Net als bij leeuwen kunnen katers soms ook hun mannelijke kindjes doodbijten, omdat dat later concurrenten op de vrouwtjesmarkt kunnen worden. Waarschijnlijk heeft ze toen de allerveiligste plek in huis gezocht en is via een gat in de bovenkant in de holle ruimte van de bank gesprongen en heeft al haar kittens meegenomen. Ik was er niet bij, omdat het hier feestweek is en toen ik gisteravond nogal aangeschoten thuis kwam en in de kartonnen doos keek, was hij leeg! Aaah! Nog een keer kijken… nog steeds leeg! Ik was wel onder invloed van alcohol, maar daar ga je toch niet zo van hallucineren! K*T… alle deuren dicht.. alle ramen dicht.. geen gaatje om te ontsnappen… ‘Thip! Thip! No cat! No babycats!’ Toen kwam Thip met haar handdoekje om naar mijn huis gerend.. wij zoeken.. en zoeken.. en zoeken… zie ik opeens dat gat. ‘Nee… het zal toch niet..’ en ja hoor.. zaklampje erin en daar lag ze, slapend met 4 drinkende kittens aan haar buik, in de bank.

En nu…. Nu komt het moment dat ik jullie om een gunst ga vragen. – schraapt keel-
Ik heb de kat in mijn hart gesloten, maar ik kan haar niet meenemen. Ik heb twee papegaaien en KLM vraagt 160 euro per kat. Geen optie dus. Nu gaat ze bij Thip wonen, maar Thip heeft niet zoveel geld. Vriendin G. bracht me op het idee om via deze weg aan jullie allemaal te vragen om een klein beetje geld aan mij te geven. Van dat geld kan ik dan voor de komende tijd eten kopen, zodat ik Thip niet teveel belast met nog een kat, want ze had haar natuurlijk niet in huis hóeven nemen, maar doet het toch. Ter illustratie, met haar full-time baan verdient ze (veel) minder dan ik met mijn 32 uur per maand. Het steriliseren van een kat kost 25 euro. Als ik dat zou kunnen doen, is er geen kans meer op nog meer kittens.

Begrijp me goed, je hoeft niets te geven, maar ik weet dat veel mensen mijn verhaaltjes lezen, dat veel mensen vragen wanneer mijn volgende verhaaltje komt, dus zie het misschien als een soort donatie voor je leesplezier. Het hoeft ook niet veel te zijn, maar als je denkt goh ik wil iets goeds doen, dan kan ik je garanderen dat dit iets goeds is. Je kan je geld aan een organisatie doneren waar het wordt uitgegeven aan een nieuwe bureaustoel of aan wc-papier (ok, ik overdrijf.. haha), of je kan mij voor 1 keer in je leven serieus nemen. Het maakt niet uit hoeveel, een paar euro is al helemaal goed. Ik heb ook niet veel geld dus het zou mij, Thip en de kat enorm helpen.

Overtuigd? Vanuit het diepst van mijn hart, dank je wel. Je kan het overmaken onder vermelding van ‘Blauw’, naar ‘mijn naam’, 561165742 te ‘hoofdstad van NL’. Ik weet niet hoe veilig het is om je dinges online te geven dus doe het maar even gecodeerd haha..

Lieve kussen,

Jullie bedelende M. en rode Blauw

02 Mei 2010 - 08:25

Marieken:

Er zijn slechtere doelen en je moet een carriere in de fondsenwerving gaan beginnen, zelden een betere bedelbrief gelezen. Als 'moeder' van 3 katten en 2 honden zal ik eens kijken wat Bruin (of Blauw) kan trekken. Nog maar twee weken om te genieten van je heerlijke blogs, maar daarna krijgen we ze toch gewoon weer live hoop ik?

02 Mei 2010 - 08:26

Sofieke:

Superlief van Thip dat ze je wil helpen.. de eerste 10 euro is naar jou op weg. Enneh..als je nu genoeg geld ophaalt, dan kun je ze misschien toch mee naar huis nemen en dan wil ik wel een kleintje adopteren! xs

02 Mei 2010 - 08:33

Teresia R.:

hee gekke kattemaddie ;)
vet leuk verhaaltje...hihi en ik begrijp nu pas dat je echt ernst bedoelde toen je vroeg of ik niet een baby kitten mee naar huis wil nemen ;) haha nou ... in D heb ik mijn eigen Mauser... in LWD niet echt ruimte... maar no worries ik ga billie verder voerden als ik in phuket ben en kijk ook naar blauw... dus ... nadat ik niet mijn schurfdhondjes krijg let ik op je kittens ...

tot volgend week
xxx

02 Mei 2010 - 10:57

Toke:

Wat een oproep. Daar kun je natuurlijk geen nee tegen zeggen. 5 euro is onderweg. Hopelijk verzamel je genoeg om Blauw te steriliseren.

02 Mei 2010 - 12:49

Eef:

Hey Maddie!

Jij bent goed bezig! Ik ben echt opgelucht dat het goed gaat komen met de poezels!! Ik zal deze week ook een donatie doen!!!!!

Kus

02 Mei 2010 - 23:34

Anouk:

Haha ga met de auto terug naar nederland! Dan kun je ze allemaal houden!! Kzal aan het eind van de maand is kijken of ik nog een donatie heb voor je arme katjes of dat ik alles heb opgemaakt aan NZ bier!

Xx

p.s: Helemaal NIETS in
Amsterdam!!!!!

03 Mei 2010 - 00:32

Tim Van Anna:

Hey Maddie,

Goeie actie......Wij hier als kattenliefhebbers thuis vinden het helemaal top.
De sterilisatie is betaald....;)veel plezier met de kittens.